Trabzon'da yaşayan Yusuf Ay, 11 yıldır kayıp eşini arıyor. Doğuştan işitme, konuşma ve ortopedik engelli olan 53 yaşındaki Yusuf Ay, 17 yıl önce internetten tanıştığı Tayvanlı Mei Chan Whang ile evlenmişti. Ancak Whang, 2015 yılında ailesini görmek için gittiği Tayvan'dan bir daha geri dönmedi. Ay, şimdi hem eşinden boşanmak hem de kızının geleceği için yetkililerden yardım bekliyor.
Aşkla Başlayan Evlilik Kabusa Döndü
Yusuf Ay, Tayvanlı Mei Chan Whang ile internet üzerinden tanıştıktan sonra büyük bir aşk yaşamış. Whang, Müslüman olarak Meryem adını almış ve 2009 yılında Yusuf Ay ile Trabzon'da evlenmiş. Evliliklerinden 3 yıl sonra bir kızları olmuş. Ancak bu mutluluk uzun sürmemiş. 2015 yılında ailesini ziyaret etmek için Tayvan'a giden Whang, bir daha geri dönmemiş. Yusuf Ay, o günden beri eşine ulaşmaya çalışsa da başarılı olamamış.
Ay, yaşadığı zorlukları işaret dili tercümanı aracılığıyla şöyle anlatıyor: "Vaktimi internette arkadaşlarımla sohbet ederek geçiriyordum. Herkese sadece işitme engelli olduğumu dile getiriyordum. Evleneceğim kişiye benim ortopedik engelli olduğumu söylediler. Benimle iletişimimi hiç kesmedi. Onu bildiği halde iletişime devam etti. Sonrası senin için Türkiye’ye gelirim dedi. İstanbul’a buluştuk. Bu durumumun bir engel olmadığını söyledi. Acaba benden utanır mı benimle evlenmez mi diye düşündüm. Kendisini seninle evlenirim dedi. Birlikte Trabzon’a geldik. Ailemle tanıştırdım. Durumu belediyeye anlattık. Evlendik köyde yaşamaya başladık."
Kızına Hem Annelik Hem Babalık Yapıyor
Eşinin gidişiyle yıkılan Yusuf Ay, kızı Kübra Hanife'ye hem annelik hem de babalık yapmak zorunda kalmış. Sabahları kalkıp kızının kahvaltısını hazırlayan Ay, engelli aracıyla kızını okula bırakıyor. Evde çeşitli figürler yaparak zamanını geçiren Ay, tüm zorluklara rağmen kızıyla birlikte hayata tutunmaya çalışıyor.
Ay, eşinin gidişini ve sonrasını şu sözlerle anlatıyor: "Kızım 3 yaşındayken eşim ailesini görmek için memleketi Tayvan’a gitti. Ailesini gördükten sonra tekrar dönecekti ama gelmedi. 3 yaşından beri ben ilgilendim, büyüttüm. Kızımı Tayvan’a gönder dedi. Kabul etmedim. Eğer alırsan ben onsuz yaşayamam dedim. Orada geçim sıkıntısı yaşıyordu. Dişimi tırnağıma takarak çocuğumla ilgilendim. Çok şükür şu anda kızım 14 yaşına geldi. Bazen su getirir misin dediğimde suyu getirmesi çok hoşuma gidiyor. Kızım olmasaydı hayata tutunamazdım. Şuan da kızım beni hayata bağlıyor."
Boşanmak ve Kızının Geleceği İçin Yardım İstiyor
Yusuf Ay, 11 yıldır haber alamadığı eşinden boşanmak ve kızının geleceği için yetkililerden yardım istiyor. Kızının eğitimi için destek bekleyen Ay, yaşadığı zorluklara rağmen hayata tutunmaya ve kızına iyi bir gelecek sunmaya kararlı.
Ay, yaşadığı çaresizliği şu sözlerle dile getiriyor: "Çok kez aradım ulaşmak istedim. Ama kendisi gelmedi. 3 aydan sonra geleceğim demişti. Kendisine burada mı Tayvan’da mı kalmak istersin diye seçenek sundum. Eğer orada kalmayı tercih eder buraya gelmezsen o zaman yollarımızı ayıralım dedim. Sen bilirsin dedi. Boşanalım dedim."
Umutla Geleceğe Bakıyor
Yusuf Ay'ın hikayesi, imkansızlıklar içinde yeşeren bir umut örneği. Engellerine rağmen kızına hem annelik hem de babalık yapan Ay, eşinden boşanarak yeni bir başlangıç yapmak ve kızının eğitimine odaklanmak istiyor. Yetkililerin ve hayırseverlerin desteğiyle, Yusuf Ay ve kızı Kübra Hanife'nin geleceğe umutla bakması mümkün.
