İlk Yemek Tarifim: Umutsuzluk Çorbası ve Hayatın Tuzu Biberi!

Merhaba sevgili okuyucular! Bu haftanın ilk yemek tarifini sizlerle paylaşırken, aslında hayatın ta kendisini bir tencerede kaynatmaya çalıştım. Benim gibi karmaşık bir dünyada yaşayanlar için, bu tarif tam size göre. Hazırsanız, masa sohbetlerimizden damıttığım, umutsuzlukla yoğrulmuş ama umutla pişirilmiş bu enteresan lezzeti birlikte keşfedelim.

Masa Sohbetlerinin Bereketi

Sabah masamız, her gün yeni bir hikayeye ev sahipliği yapıyor. Dün yaşananlar, bugün hissedilenler, okunan haberler, dinlenen şarkılar... Her şey bu masada konuşuluyor. Bazen sekiz kişiye kadar çıktığımız oluyor. Zeynep Abla'dan Ensar'a, Turgay'dan Batu'ya, Dilan'dan herkese selam olsun! Her birinin sohbete katacağı bir şeyler var mutlaka. İşte bu sohbetlerden ilham alarak, size farklı bir tarif sunmak istedim.

Ülke gündemi malumunuz. Yasaklar, cezalar... Bir gazetede çalışırken "Ne yapsak da hem bize hem kuruma zarar gelmez?" diye düşünmekten yorulduk. Sonunda, tarihin ve koşulların bizi getirdiği bu noktada, köşe yazarları olarak farklı fikirler üretmeye karar verdik. Kimimiz Haydar Dümen'in yerini dolduracak, kimimiz Güzin Abla olacak, kimimiz yemek tarifi verecek, kimimiz kelebek türlerini araştıracak. Bana Güzin Abla rolü yakıştırılsa da, ben daha çok dertleri bacalara deviren biriyim.

2025 Aile Yılı Hatırası: Umutsuzluk Çorbası Tarifi

Gelelim tarifimize... Bu yemeğin adı 2025 Aile Yılı Hatırası olsun. İşte malzemeler:

Ölçüsüz umutsuzluk
Bir çorba kaşığı yorgunluk
Bir tutam mutluluk
Bir buçuk kepçe kadar gelecek kaygısı
Bir çay kaşığı ucu kadar aşk
Bir çay kaşığı kadar sevgi
Bir tatlı kaşığı kadar güven
Bir tencere dolusu korku
Bir dünya umut

Yapılışı ise şöyle:

Ölçüsüz umutsuzluk ve bir çorba kaşığı yorgunluğu, bir tutam mutlulukla pembeleşene kadar kavurun.
Pembeleşen karışıma bir çay kaşığı ucu kadar aşk, bir çay kaşığı kadar sevgi, bir tatlı kaşığı kadar güven ekleyip kaynamaya bırakın.
Kaynadıktan sonra içine, bir buçuk kepçe kadar gelecek kaygısı, tencereyi dolduracak kadar korku, yemeğe rengini verecek kadar şiddet otu ve tüm malzemelere yetecek kadar umut ekleyip ateşin altını kısıp demlenmeye bırakın.

Afiyet Olsun!

Bol malzeme ile hazırladığımız yemeğimiz demlendikten sonra nasıl bir tat alacak göreceğiz. Umarım bu tarif, hayatın karmaşıklığına rağmen içimizdeki umudu yeşertmeye yardımcı olur. Belki de bu çorba, gelecek kaygısıyla, korkuyla ve şiddetle dolu dünyamıza bir nebze olsun tat katacaktır. Hepinize afiyetler olsun!